Studeren, Koken, Werken en nog meer...

Hey daar,

Sinds mijn persoonlijke economische malaise, zit ik geen minuut meer stil. Althans wel stil in een bureaustoel, maar ik ben continu bezig. Negatieve situaties kunnen je soms een positieve impuls geven. Ik heb mezelf opgedrongen me te gaan verdiepen in een zelfstudie "social-media-e-commercing". Das een hele mond vol maar betekent gewoon, verkopen op internet. Je bent nooit te oud om iets nieuws te leren en omdat mijn social-media activiteiten tot voor kort beperkt waren tot het "posten" van een nieuw blogbericht op Facebook en twitter, haal ik vanaf nu alles uit de kast.

Een van de vele boeken

Ik doe dit niet hoofdzakelijk uit persoonlijk gewin, doch het zou me in de toekomst op vele fronten, dus ook financieel, kunnen helpen. Zowel het werven van sponsoren voor "Stichting Cambodja-Kids" als het vinden van nieuw werk met gewenste afwisseling. Misschien voor het reisbureau van Seca en Enrique waar ik laatst over schreef, of om zelf een product aan de man te brengen via het internet. Het is tijd voor me om wat ouderwetse principes aan de kant te zetten en te accepteren dat we in een moderne wereld leven waar technologie en momenteel zeker "social media" de boventoon voeren en een zeer belangrijke plek in het leven van veel individuen inneemt. De weg terug naar een computerloze maatschappij is reeds verkeken (word nou eindelijk eens wakker man!), dus misschien is het beter om niet tegen de bierkaai te vechten en mee te gaan met de "flow".

Ik vul elke pauze met het lezen van gedownloade informatie op mijn e-reader en ook na mijn werk en zelfs in bed ga ik daar mee door. Ik heb zo'n 2500 pagina's gedownload over e-commercing, in alle mogelijke vormen. Heb er zo'n 300 gelezen, dus nog ongeveer 2200 te gaan. Ik ga me aanmelden bij alle mogelijke netwerken en ga onderzoeken wat het beste werkt. Dat kost tijd, veel tijd, maar daar kan ik over een tijdje hopelijk wel wat vruchten van plukken. Niet geschoten is altijd mis!

Heus niet allemaal hoor!

Momenteel ben ik bezig met de opzet van de website van "Stichting Cambodja-Kids". Hiervoor had Tineke iemand gevonden (via haar zus Ilona) die ons daarbij wilde helpen. Krijn Kok is zijn naam en hij sponsort het aangekochte thema en de hosting. Hij heeft sinds maart 2013 een nieuwe baan en is daar bezig met een aantal projecten die al zijn tijd opslokken. Ik had vorige week een skype-gesprek met hem over de opzet van de website want inmiddels zijn er al weer 3 maanden voorbij. Omdat hij er zelf niet aan toe komt hebben we afgesproken dat hij als "troubleshooter" (probleemoplossing) fungeert als ik het even niet meer weet en dat ik zelf het meeste ga doen. Inmiddels heb ik afgelopen dinsdag (zoveelste nationale feestdag) van s' morgen 9 tot s' nachts 1 (!) volledig gewijd aan het uitvogelen van de functies en zelfs al een opzetje gemaakt. Zelfs een nieuw logo gemaakt. Ik heb alle teksten voor de 4e keer herzien en wil ze dit weekend nog plaatsen. Dan ga ik werken aan de "finishing touch", zoals de kleuren, foto's, filmpjes, social media-links et cetera. Ik hoop nu binnen 2 weken volledig klaar te zijn. Dan is het tijd om de website aan de man te brengen. Ik wil geen half afgeleverd werk meer laten zien, dus nog even geduld A.U.B.

Kleine vooruitblik op hoe de site er ongeveer gaat uitzien...

Nog even iets over Ilona (zusje van Tineke) die ik zojuist noemde:
Tijdens de 97e 4-daagse van Nijmegen (16-19 juli 2013) gaat Ilona het hele parcours per rolstoel afleggen en laat zich daarvoor door familie, vrienden en bekenden sponsoren. Het geld wil ze schenken aan "Stichting Cambodja-Kids", een nobel gebaar. Ilona, als het zover is zullen we onze duimen drukken, zodat je de eindstreep haalt! Tegen de tijd dat het zover is, laat ik het jullie weten. Ik heb het ook al op de concept-website geplaatst, als zijnde ons eerste evenement...

Wij wensen je nu alvast heel veel succes!

Inmiddels zijn ook de renovatiewerkzaamheden bij AAA weer aan de gang. De elektriciteit wordt opnieuw aangelegd, zodat de kids niet onverwacht onder stroom komen te staan. Overal liggen kabels bloot, een veel voorkomend fenomeen in Cambodja. Daarna komt de ongediertebestrijding en wordt het plafond gedicht. Tegen de tijd dat die taak compleet is komt Jochen zelf weer een kijkje nemen. Hij komt rond de 10e van deze maand. Langzaam blazen we de Apsara-school weer nieuw leven in. Als mijn website klaar is hoop ik het proces daarmee, via eventuele nieuwe donaties/sponsoren, te bespoedigen.

Vandaag is het internationale kinderdag, daarom ga ik vanmiddag naar AAA om de kids een extraatje te brengen en een uurtje te knutselen (weet nog niet wat) en vanavond komen 3 collega's van Dara eten. Ik heb de hele morgen staan voorbereiden want ik moet Spaghetti maken (tomatensaus natuurlijk helemaal vers) en een uitgebreide salade met knoflookbrood. Daarnaast maakt hij zelf nog een soepje en iets met vlees, want mijn schotels zijn natuurlijk vegetarisch! Als toetje eten we avocado's met gecondenseerde melk en verpulverd ijs. Daarna nog 'n uurtje studeren. Reden voor het etentje is Dara's verjaardag. Die is op de 6e, maar Dara moet morgen na het verlovingsfeest voor zijn werk een week lang naar Siem Reap en is op die dag (arme schat!) dus niet thuis. De taart doe ik wel als ie terug is.

Morgen hebben we verlovingsfeest van Enrique en Seca, vandaar dat ik vandaag naar AAA ga. In Cambodja draaien ze daar geen doekjes om. Het is een traditionele ceremonie waar de toekomstige man de ouders van de vrouw om haar hand vraagt en met cadeaus (waaronder fruit en de bruidsschat) het lot komt bezegelen. Het is cultureel nog onaanvaardbaar dat een paartje een tijd blijft "hokken" voordat ze gaan trouwen, ondanks het feit dat Cambodja in een hoog tempo moderniseert. Alles gaat vrij vlug en eind juni trouwen ze al. Ik merk dat Enrique een beetje verward is over sommige gebruiken, met name de bruidsschat vindt hij een vreemd idee. "Alsof ik mijn toekomstige vrouw moet kopen", zei hij afgelopen week. Hij weet niet wat er aan zijn lijf is, dus ik sta hem een beetje bij met culturele adviezen. Bovendien is Seca vrij modern en spreekt zelfs beter Engels dan Enrique, dus ze slaan zich (niet letterlijk hoor!) er wel doorheen.

Seca, Enrique en ik bij Top-Banana rooftop restaurant & bar

Je ziet, het is een drukke boel momenteel, maar je kunt beter bezig zijn dan met een zak chips (doe ik overigens nooit) verveeld voor de tv te hangen. Dit keer weer leesbaar kort, moet ik vaker doen!

Groetjes,

Leon