Stijve nek & regen, regen, regen...

Daarrr ben ik weer,

Hallo lieve lezers. Terwijl de verbouwing bij 'AAA' in volle gang is regent het er op los in Cambodja. Het mooie van regen is dat regen niet discrimineert, iedereen wordt nat; jong, oud, rijk, arm, lang, kort, maakt niet uit. Enkele uitzonderingen daargelaten natuurlijk...koningen en premiers worden door hun onderdanen droog gehouden, maar zonder hen zouden ook zij nat worden. Ik ben afgelopen week 3 keer doorweekt thuisgekomen. Het openbare leven wordt er in Cambodja door ontwricht en alles staat op een lager pitje. Bedrijven, scholen en andere instellingen tonen begrip voor de situatie als je eens te laat komt.

Naden plamuren

Afkrabben

Voorstrijken

Buitenwand al mooi gesaust!

Sommige leerlingen blijven zelfs thuis tijdens een vette regenbui omdat ze geloven (Cambodjanen hebben af en toe vreemd bijgeloof) dat het ongeluk brengt. In letterlijke zin klopt dat natuurlijk wel want de wegen zijn glad, dus logischerwijs is er een grotere kans op ongelukken. Ik heb een gruwelijke hekel aan elke vorm van regenbeschermende artikelen en dus kies ik er vaak bewust voor om bij lichte regen, al heb ik een ruime 'regenponcho', een beetje nat op plaats van bestemming aan te komen, koud is het hier toch niet. Onder die dingen zweet je enorm, dus nat wordt je hoe dan ook.

Afgelopen vrijdag had ik fout gekozen, het ging steeds harder tekeer en de weg veranderde in een mum van tijd in een rivier. Ik reisde tussen 2 werkplekken, maar moest besluiten om me thuis te gaan omkleden want ik was net een verzopen kat. Dat ik 20 minuten te laat was scheen niemand iets te interesseren. Zaterdag was het opnieuw raak, ik was doorweekt tot op mijn ondergoed. Omdat het toch niet natter kon en ik mijn fotocamera bij me had, besloot ik op de markt wat plaatjes te schieten en een filmpje te maken, terwijl ik ondertussen mijn wekelijkse groentenvoorraad insloeg.

Eerder varen dan rijden!

 Binnen de kortste keren stond het water tot mijn enkels. Hier en daar liepen ongefortuneerde bromfietsbezitters met hun afgeslagen stuk ijzer door de plassen. Auto's stonden hier en daar stil met het water tot aan de deurposten en de regen bleef tot midden in de nacht doorkletteren. Chaos overal, doch niemand maakt zich er ogenschijnlijk druk over...het hoort bij het leven!

Jochen is inmiddels gearriveerd, maar vertrok na 2 dagen alweer verder naar Myanmar, daar geeft hij een fotografie-cursus. Dat is zijn werk als free-lancer. Eerst geld verdienen, dan uitgeven. We hebben afgelopen zaterdag de belangrijkste zaken voor de toekomst van de kinderen van "Apsara Arts Association" doorgesproken en over een dikke week is hij weer terug. s' Middags vertrok Jochen en ik bleef nog wat bij de kids hangen. Later in de middag had ik met mezelf afgesproken om aan de website te gaan werken want later die dag had ik een skype-meeting met Krijn, sponsor van de nieuwe website van 'Stichting Cambodja-kids'. Het meeste doe ik zelf omdat hij als grafisch ontwerper weinig tijd heeft. De problemen waar ik op stuit lossen we dan samen op, live via skype! Ik leer vlot bij en dat is een goede zaak voor de toekomst. Zo kan ik in de toekomst het meeste zelf oplossen.

Oefenen 'Apsara make-up'

Oefenen op de xylofoon

Inmiddels heb ik in mijn vrije tussenuren zoveel achter mijn bureau gezeten dat mijn hele nek vast zit. Ik probeer in het begin steeds recht te blijven zitten maar na een tijdje buig ik mijn hoofd ongemerkt naar het scherm toe, wat me behoorlijke nekklachten begint op te leveren. Bovendien heb ik een bureaustoel die een oorlog doorstaan lijkt te hebben, dus dat helpt ook niet echt mee.

Precies op die bobbel zit de pijn

Zijn beste tijd gehad...

Zondag heb ik de middag met de kids doorgebracht. Terwijl zij schilderden, werkte ik aan de teksten van de website. Ik wil de website komend weekend zo goed als klaar hebben. Ik heb de teksten (totaal 18 pagina's) een dertigtal keren aangepast en bijgewerkt. Mijn perfectionistische trekjes beginnen me langzaam parten te spelen, Niet alleen een stijve nek is het gevolg, ik ga ook steeds later naar bed. Vervolgens sta ik weer gewoon om half 6 op met zwarte kringen onder mijn ogen. Middagdutjes zitten er niet meer bij...'doordauwen' is het motto! De teksten stuur ik nog door naar een drietal mensen die ze vervolgens beoordelen op leesbaarheid, ik zie langzamerhand sterretjes.

Kids schilderen

Muykea speelt met de huiskat

 Mijn nek heb ik zondagavond los laten masseren bij de blinden-massage. De eigenaar is zelf ook blind en leidt andere lotgenoten op tot professioneel masseur in zijn uiterst eenvoudig ingerichte massage-salon. Dit keer kreeg ik een massage van een sterke kleine Cambodjaan, die me helemaal murw kneedde. Niks luxe spa, het gaat tenslotte om het resultaat van de massage en niet om welk behang er op de muur zit. Hij past de Japanse 'shiatsu' techniek toe en dat voel je. Bovendien vraag ik altijd voor extra stevige massage, dan werkt het ook. Laatst had ik al eens mijn nekspier verrekt en na een massage van de eigenaar zelf voelde ik me als herboren. Een dag later doet het behoorlijk pijn, maar dat is een teken dat het werkt. Het voelt als spierpijn na een dag flink sporten.

Chantharith zelf aan het werk

 Sinds 'n maand of 3 geleden laat ik me regelmatig loskneden. Zo snijdt het mes aan 2 kanten. Ik voel me na een massage beter en de blinden hebben een waardig bestaan. Veel blinden zijn veroordeeld tot het bedelen voor geld of zingen liedjes op straat om in hun bestaan te voorzien. Een massage van een uur kost amper € 5,=. Mocht je plannen hebben om op bezoek te komen, dan wijs ik je graag de weg naar 'Chantharith's Seeing Hands Massage'! Klik hier om zijn website te bezoeken (alleen Engels)

Blijft interessant...zo'n smartfoon!

Tussentijds blijf ik knommelen aan de website en zal die stijve nek nog wel een vervolgmassage nodig hebben. Misschien is het wel een goed idee om een nieuwe bureaustoel te kopen, ben gister (het was hier Koninginnendag) alvast op onderzoek uit gegaan. Vooralsnog reiken mijn financiele middelen daartoe niet, dus nog even doorbijten. Af en toe opstaan en wat rekoefeningen doen helpt ook. Ik ben soms zo eigenwijs als ik een taak wil afkrijgen, dat ik net zo lang blijf zitten totdat ik klaar ben. Dus die pijn is voor een groot deel aan mezelf te wijten. Hopen dat ik de website snel af krijg is nu het enige wat ik kan doen. Ik laat het je spoedig weten, hou jullie portefeuilles maar alvast klaar!

Pitchu in de knoop bij AAA, gelukkig is haar baarmoeder eruit!

Tot snel