Lieve Lezers,
Och wat heb ik een spijt…spijt dat ik dat extra uur erbij genomen heb. Een wolkenkrabber aan werk in het vooruitzicht, heb er pas 1 van 5 weken opzitten en het komt me nu al de strot uit. Ik heb niet eens tijd om dit te schrijven, maar ik moet het toch ff kwijt. Voor dat ene extra lesuur per dag heb ik (uitgecalculeerd) zo’n tweeënhalf werkuren nodig. Ik ben in totaal zo’n 10 uur per dag op school voor 6,5 lesuren en thuis nog doorwerken. Heb nog geen tijd meer om mijn kleren te wassen of te koken. Dus steeds eten kopen, wat uiteindelijk het extra in te krijgen bedrag teniet zal doen. Stomme oen!
 | |
| Waar ben ik aan begonnen!? |
Helaas zit ik er nu nog 4 weken aan vast, ik zal waarschijnlijk niet eens tijd over hebben om naar het weeshuis te gaan, want de weekends zullen uitpuilen met correctiewerk en proberen ’n beetje bij te komen. Heb de afgelopen week al zo’n 70 dezelfde mondelinge tests gehad (ze zeggen allemaal zowat hetzelfde, net bandrecorders) en kan nog geen Engels meer horen. Ik kan komende woensdag de 27e voor ’t eerst sinds (n)ooit, mijn eigen verjaardag niet eens vieren, gewoon doorzwoegen!
 |
| Wil het niet meer horen...! |
Over mijn verjaardag gesproken…ik moet even een beetje brutaal zijn, maar ook dat is uiteindelijk voor een goed doel. Vrienden, familie en kennissen die van plan waren (als ik thuis zou zijn geweest) iets cadeau te doen, er is iets dat ik echt nodig heb. Ik vertelde al eerder over het feit dat mijn huidige camera te groot is om overal mee naar toe te sleuren…nou, hij begint het langzaam te begeven, vandaar dat er de laatste 2 blogberichten geen foto’s toegevoegd waren. Hij weigert continu met scherpstellen en het duurt zo’n 20 seconden voordat ik de foto kan nemen. Bovendien hapert de belichting om de haverklap waardoor het bedoelde plaatje te donker óf te licht wordt, zeer frustrerend voor de amateurfotograaf! Je zult begrijpen dat spontane foto’s zo goed als onmogelijk zijn op die manier.
 |
| Zakformaat...altijd en overal schietklaar! |
De camera kan er niet zoveel aan doen, hij heeft een zwaar leven gehad. Vrieskou en stekende hitte, diverse mishandelingen waaronder een bierdouche, een val op zijn lens, ruzie in de tas met een scherpe schelp die zijn LCD blijvend beschadigde en een gestoorde eigenaar die inmiddels 15421 keer (!) op zijn ontspanknop heeft gedrukt. In digitale taal is hij bejaard (3½ jaar oud) en gepensioneerd.
 |
| Huidige camera (4x zo zwaar, groot en bijna dood!) |
De kiekjes die ik met mijn 1-megapixel-telefooncamera schiet zijn van een dermate magere kwaliteit, dat ze nauwelijks de moeite waard zijn. Om mijn blog interessant en spannend te houden, heb ik toch echt sprekende beelden nodig, zodat jij als lezer in mijn verhalen kunt kruipen. Dus mocht je ’n paar eurie kunnen missen, help me dan hierbij. De centen die na aanschaf eventueel nog over zijn wil ik gebruiken om een uitje of klein feestje voor mijn klasje te organiseren, ze genieten zelden van extraatjes. We hebben de 1e helft van het boek er al op zitten en ze boeken ongelooflijk veel vooruitgang, na een wat moeizamere periode. Rond eind september hebben we het eerste boek er op zitten en zullen ze al een mondje basis Engels beheersen. Uiteraard heb ik dan weer een nieuwe set boeken nodig á 15-20 dollar per student, dus mocht er nog wat geld over zijn dan wordt dat daarvoor gereserveerd.
 |
| Vervolgserie voor mijn eigen klas, goed voor 5 jaar studie... |
Afgelopen vrijdag zat er een engeltje op mijn schouders toen ik na mijn afspraak met “de Jochens” huiswaarts reed. Stoplicht op een gigantische 5-wegs kruising sprong op groen en terwijl mijn brommer accelereerde, blokkeerde mijn achterwiel spontaan en raakte ik in een slip. Flink geschrokken kwam ik heelhuids tot stilstand. Het was al 11 uur dus bijna niks op de weg, mijn geluk. Het zou een fiasco zijn geweest als het midden op de dag was geweest of als ik meer vaart had gehad. Stel je voor als het mijn voorwiel was geweest. De lagers bleken totaal versleten. Een uur wachten op 3 nieuwe (waar halen ze het in godsnaam vanaf, zo laat op de avond), 8 dollar schade betaald en ik leef nog. Lagers van mijn voorwiel ga ik ook nog vervangen, wil niet meemaken dat die het begeven.
 |
| Oorzaak van een bijna ongeluk... |
Jochen (Duitse journalist) wil via sponsoren nog 2 andere kinderen de mogelijkheid bieden om op een “highschool” te gaan studeren, hij betaald inmiddels voor 4 van hen. Mijn rol hierin zal het coördineren en communiceren met school en feedback geven aan Jochen. Ik moet nogmaals met hem om tafel om de puntjes op de “i” te zetten. Jochen “2” is inmiddels naar huis. Hij woont in Cairo en werkt daar als geoloog, op zoek naar nieuwe oliebronnen. Hij heeft geld gesponsord om 2 kids een beugel te laten aanmeten, voor Cambodjanen onbetaalbaar. Je zou zeggen, “wat een onzin, kun je dat geld niet in belangrijkere hulp steken?”. NEE! De tanden van de 2 kinderen (jongen en meisje) stonden zo scheef, dat hun kaak inmiddels aan ’t vergroeien was. Het kan nu nog hersteld worden. Nog altijd $1000,= voor 2 kinderen voor de complete behandeling, maar het voorkomen van een scheve kaak dubbel en dwars waard!
 |
| ...kan dit het resultaat zijn! |
 |
| Zonder dit... |
Sinds dit weekend wordt de weg in onze straat opnieuw geasfalteerd. Het was een verschrikkelijke gatenkaas, niks vergeleken bij een ritje in de botsauto’s. Zondag werd ik dus al om 7 uur verrast door het gedreun van bulldozers en vrachtwagens om het afval af te voeren. Het maffe is dat de bewoners (huiseigenaren) zelf moeten betalen voor het stuk voor hun pand! Onze huisbazin betaalde al zo’n 1000 dollar en het heeft meer dan 2 jaar geduurd omdat lang niet iedereen het kon betalen. Het maffe is dat het grootste probleem nog steeds niet wordt opgelost; aansluiting op de riolering. De burenruzie om het water voor de deur kan zich dus gaan herhalen. De reden is me onduidelijk. Is dit te duur? Is het om extra werkgelegenheid te creëren en wachten ze tot de volgende keer, missen ze de logica of is het gewoonweg slechte communicatie? De riolering ligt in de volgende straat om de hoek, dus… Je woont in Cambodja Leon, maak je niet druk!
 |
| Zo zag het wegdek er van tevoren uit! |
Sorry…geen tijd meer…en jullie weten inmiddels waarom geen (eigen) foto’s…
Gun je mij die nieuwe camera om de verslagen van mijn plannen en belevenissen visueel te kunnen ondersteunen? Maak dan wat je kunt missen over op:
Rabobank: rek. nr. 153954191 t.n.v. “Stichting Cambodja-Kids”, o.v.v. “Verjaardag”, of geef het aan mijn moeder. Kan eventueel ook op haar rekening, dan zorgt zij dat het rechtstreeks bij mij terecht komt: E.T.L. Slijpen rek.nr. 74.93.31.542 (ING) t.n.v. “Verjaardag”
Dank jullie wel, tot de volgende keer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten