Einde vakantie & puppy-avonturen

...Terug van weggeweest, en zoals je dat wel vaker hoort...nog afgematter dan ervoor. Dat heeft een aantal redenen, waarvan hieronder verslag. Dit keer weer in chronologische volgorde en met vééééél foto's.

Ze groeien als kool en vreten ons arm!

Dag 1: Phnom Penh-Bangkok-Phuket

De tuktuk naar het vliegveld reed met een omweg en tergend langzaam, waarschijnlijk was ie daarom zo goedkoop! Gelukkig op tijd vertrokken, dus we hadden nog 'n poos om een voorverpakt (thuis, ja soms ben ik een echte Hollander!) boterhammetje met kaas op te peuzelen, samen met een kartonnen beker koffie van $3,= maar dat drukte de pret niet. Het was bovendien een goeie bak droost...Italiaanse lavazza.

Bammetje kaas? Ja...lekker!

Zonder slag of stoot kwamen we in Bangkok aan, vanwaar we meteen door zouden vliegen naar Phuket. Was het niet dat we bijna een uur vertraging opliepen...volgens de piloot vanwege slecht weer op Phuket. En inderdaad hadden we eenmaal in onze vlieger behoorlijk wat turbulentie. Voor Dara de eerste keer...en voor wie hem kent...hij kreeg het meteen benauwd. "Is dat normaal?" en "Gaan we nou neerstorten?". "Ja Dara dat is normaal met een beetje bewolking en nee we storten niet neer". De daarop volgende vluchten (3) stond hij met plezier zijn voormalige favoriete plek aan het raampje met genoegen af aan mij, haha. Uiteindelijk kwamen we op Phuket rond elf aan en wilden meteen een taxi naar het hotel. Ik constateerde dat ik de boeking maar half had uitgeprint, waardoor we geen adres en ook geen nummer hadden, slechts de naam. "The wave", riep ik tegen de man achter het taxi-loket. Die hief zijn schouders op. Nergens wifi, dus we konden ook niet mijn mail checken. Uiteindelijk zei ik "rij maar gewoon naar Patong", de buurt waar we moesten zijn. "Oeh, Patong very big Sir!" riep de man..."The wave", herhaalde ik hopeloos terwijl ik de geirriteerde blik van Dara ondertussen incasseerde. Gelukkig had de chauffeur die ons werd toegewezen veel vrienden en na 3 telefoontjes wist hij waar het was. Ik gaf hem een fooitje als dank, bovenop de toch al redelijk gepeperde (toeristentarief) ritprijs. Ik was blij dat we er waren...de eerste dag zat er al op en na een klein hapje vielen we in slaap op het kletterende geluid van de waterval achter ons hotel.

Nooit meer aan het raampje...

Bangkok vanuit de lucht

 Dag 2: Phuket

Het had de hele nacht geregend en om 2 uur werd ik gewekt door een paniekerige Dara. Hij had al 2 weken last van zijn keel en nu begon hij zowaar te huilen. "Ik ga dood, ik wil naar huis", jammerde hij letterlijk. "Ja, had je dat niet eerder kunnen bedenken!?". Na wat heen en weer bemoederd te hebben, viel hij toch weer in slaap...ik lag nog 2 uur wakker. Dara verandert in een klein kind als hij zich niet lekker voelt, en ik ben daar dan slachtoffer van. Na mijn ochtendmeditatie ben ik in de lobby wat gaan lezen en heb een koffietje genipt om de vermoeidheid voor die dag te maskeren. Het bleef tot 2 uur s' middags regenen, dus er zat niet veel anders op dan in het zwembad (3 x 5m., eerder een groot bubbelbad) te poedelen. Toen het droog was, onmiddellijk een brommer gehuurd om de stad wat te verkennen. Meteen een platte band, dus dat schoot ook lekker op. De reparatieservice was van het soort "geld uit toeristen wringen". Ze keken niet eens naar de binnenband, knipten het ventiel eraf en legden er doodleuk een nieuwe in...lekker makkelijk!

Op de foto's lijkt alles groter!

Een nat begin

Platte!

Later die middag even luieren op het befaamde "Patong Beach", het mega toeristische strand van Phuket, ik loop er eerlijk gezegd niet zo warm voor om stoel aan stoel te liggen. Gelukkig had het weer het merendeel van het volk weerhouden om hun tijd aan het strand door te brengen waardoor we over een met lege bedden bedekte baai uitkeken.

Genieten op een leeg strand

Jippi...vakantie!

s' Avonds over "Sansabai" gelopen, de drukstbezochte straat van Patong, wat een kruising vormt tussen "Khaosan Road" in Bangkok, met zijn kraampjes, winkeltjes en restaurantjes en "Pattaya Beach Road", bezaaid met honderden "Girliebars". Leuk om 'n keer gezien te hebben, maar niet echt aan mij besteedt. Geef mij maar "Khaosan". Die schreeuwerige prostitutiesfeer ("hello sexy man, I lob joe") lokt de meest onaangename types. Thaise strandbestemmingen worden overspoeld met Russen en ook in Cambodja is dit al merkbaar. Je word zelfs in het Russisch aangesproken, Engelstalige uithangborden worden verwisseld voor Russische vertalingen en zelfs de meiden van lichte zeden zijn uit oost Europa en Rusland geïmporteerd, aldus concurrentie voor de Thaise meiden. Ook Phuket is vergeven van de Bejaarden die rondzeulen met een soms 30 jaar jonger groen blaadje aan hun zij.

Sansabai

Mege-girliebar-complex

Moderne tuktuk versie...

Volgepakt met oorverdovende boem-basspeakers

De economische recessie lijkt hier niet te bestaan. Phuket is een winkelparadijs met duizenden winkeltjes en winkelcentra in Amerikaans "oversized" formaat. Bijna alles wat je kunt bedenken is te koop...en altijd voor een "special price", volgens de winkeliers dan. Toeristen komen bepakt en bezakt naar buiten gestrompeld, zich afvragend of ze zojuist hun bagagelimiet hebben overschreden. Het enige waarmee Dara en ik het winkelcentrum uitkwamen was een boete van 100 Baht. Ik had de brommer op de verkeerde plek geparkeerd, dus moest ik iemand omkopen om het hangslot te verwijderen...dat heb ik weer. En zo vloog het geld in Phuket uit mijn zak. Toerisme viert hoogtij en de prijzen zijn gemiddeld dubbel zo hoog, vergeleken met de rest van Thailand.

Halt of ik schiet...

Shoppers paradijs

...maar ik schiet terug!

Dag 3: Phuket Tour

Omdat we niet voor niks een scooter gehuurd hadden, besloten we naar het zuidelijkste puntje van het eiland te rijden, naar het "Promthep Cape Viewpoint" om te genieten van een adembenemend uitzicht bovenop een flinke heuvel. Op weg daarnaartoe passeerden we steeds minder bevolkte stranden, het soort dat ik prefereer. Na een foto-reportage (Dara is net een fotomodel) reden we terug naar de voet van de heuvel, waar we een geweldig relaxed strandje ontdekten. Als je niet uitkijkt rijd je het in een vingerknip voorbij, zo klein...daar hou ik van!

Promthep Cape Viewpoint

Welkom op Yanui-beach...rust!

Kokosnoot-rastahoofd

Hier aangekomen verdronken we ons in een golf van relaxatie. Hmmm...heerlijk, eindelijk een idyllisch plekje op een met tienduizenden toeristen bevolkt eiland. Nog steeds 100 Baht voor een stoel en borden in het Russisch, maar dat deerde niet. Tijdens een wandeling naar de andere kant van het strandje (geen wandeling te noemen) beklom ik een rots en ontdekte ik een overblijfsel van de tsunami van 2004. Een marmeren plaatje gegraveerd met een boodschap (zie foto) aan een overleden dierbare. Overal op Phuket tref je nu borden aan die je naar een veilige vluchtroute leiden, mocht het onheil opnieuw toeslaan. Na een heerlijke lichte vegetarische lunch (speciaal voor mij bereid) trotseerde ik het water. De golven waren verrassend woest en zwemmen bijna onmogelijk, door de vele rotsen in het water die haast onzichtbaar zijn door de troebelheid van het wilde water. Dan nog maar een rots beklimmen. Later in de middag reden we op ons dooie gemak terug naar Patong, maakten overal tussenstops voor artistieke fotootjes en bezochten een lokale schelpenmarkt. We kochten alleen een ring voor de zus van Dara want we zaten al aan onze bagagelimiet voor handbagage.

Yanui...het meest knusse strandje van Phuket

Tragische overblijfselen van de tsunami in 2004

lunch!

Nog een hele klus...op blote voeten!

Ik was ondertussen flink aangebrand van het rondtoeren op de brommer, ondanks het smeren met factor 30. Ik sloeg nog wat aftersun in maar dat was al te laat voor mijn neus, het vel begon er al af te bladderen. Als afsluiter gingen we nog even naar het winkelcentrum om...te bowlen! Een lichte teleurstelling, want na 3 keer gooien, begon Dara al te klagen over pijn in zijn pols...spelbreker! Het ging me net zo goed af, ik gooide zelfs 3 strikes, iets wat me nog nooit in mijn leven was gelukt. Nog even wat eten op straat en lekker onder de wol. Wat betreft eten was Phuket niet zo'n succes. Het is echt zoeken geblazen voor een vegetariër, alles is gericht op vis en ander zeevoedsel.

...tijd voor een andere kegel

Te laat voor mijn rooie kegel!

Vegetarisch is ver te zoeken...zeevoedsel te over

Maar liefst 3 keer alles in een keer om!

Dag 4: Phuket-Chiang Mai

Wederom een vrij dure taxirit terug naar het vliegveld. Busje besteld, maar dat kwam niet opdagen. Lag niet aan het busje, maar aan de receptionist van het hotel. Hij had gebeld of er nog plek voor 2 was, daarna verder niks tegen ons gezegd...niet zo'n ster in communiceren, verkeerde beroep gekozen dus. Gelukkig kwam de oplettende manager ons meedelen dat de rit niet doorging, anders hadden we er nu nog gestaan. Die regelde vlug een taxi...met waarschijnlijk een vette commissie, want na 'n half uur kwam er een oud barrel aanjakkeren zonder meter. 'n Zwarte rit dus...mij 'n zorg, ik wilde alleen op tijd aankomen in Chiang Mai.

Sfeervolle kamer in Chiang Mai Boutique House

Badkamer tot in de puntjes...

Rustieke decoratieve elememten

Netjes verzorgd en erg schoon

Chiang Mai is de 2e stad van Thailand, maar in de verste verte niet te vergelijken met Bangkok...tevens mijn favoriete stad. Er heerst een uiterst gemoedelijke hippie-achtige sfeer. Binnen de oude stadsmuren vind je een keur aan knusse restaurantjes, winkeltjes en guesthouses Het is een waar paradijs voor vegetariërs en liefhebbers van keukens uit elke uithoek van de wereld; van schnitzel tot falafel en van Thaise curry tot pannenkoek. Helaas begon Dara juist hier weer gezondheidstechnisch te kwakkelen. Ik hoor al jaren op rij van reizigers dat het waterfestival in Chiang Mai tot de meest bijzondere festivals ter wereld behoort. Daar had ik me dus flink op gespitst, wat niet eenvoudig genieten is met iemand in de lappenmand als gezelschap. Na het huren van een bromfiets wat rondgetoerd, een groot gedeelte van de stad was al afgesloten voor de festiviteiten. Ongeveer een uur naar een stilstaande optocht staan kijken. Toen deze eindelijk weer bewoog (wij waren inmiddels langs de optocht gaan lopen) wilde Dara naar bed. Gelukkig zou het echte feest pas daags erop losbarsten. We keken toe hoe een groepje mensen een reusachtige Lana ballon in het luchtruim lieten opstijgen en lagen vroeg in het mandje. Niet eens zo'n slecht idee voor mij...wat extra slaap.

Toren van Pisa "Thai Style"

Traditionele optocht-kledij

Een Lana-style hete lucht ballon van mega-formaat

Ik hak het geheel hier even in 2, dat houd de leesbaarheid erin en geeft mij een gezonde nachtrust. Tot over een paar dagen, kun je weer verder lezen!

PS. Vandaag staat er in het E3 journaal een speciale kerstactie die wordt gehouden in het nieuw geopende Café en Preuflokaal "de klep"van Eef en Louis Klaassens, een welkome voortzetting van mijn oude stamcafé "De Roeëje Lieuw" in de floddergats (ursulasteegje) in Venlo. De opbrengsten van deze kerstactie komen ten goede van "Stichting Cambodja-Kids"welke in het nieuwe café  tevens een eigen donatie-vakje in de spaarkas heeft gekregen...lezen dus. Hierover gauw meer!

Toedels...